De gerechtsdeurwaarder heeft een wettelijk monopolie op een aantal ambtelijke taken waarvoor alleen zij bevoegd zijn.

Het tarief voor deze tussenkomsten is wettelijk vastgelegd, zodat aldus hier niet van kan worden afgeweken.

Het is de gerechtsdeurwaarder derhalve verboden deze tarieven te verminderen, vermeerderen of kwijt te schelden.

​

Art. 522 Ger.Wb. bepaalt dat de Koning het wettelijke tarief der gerechtsdeurwaarders vaststelt van alle akten en ambtelijke taken. Voor de niet door de Koning vastgelegde tarieven kan de Nationale Kamer van Gerechtsdeurwaarders een minimumtarief vastleggen.

​

In concreto wordt het tarief thans geregeld als volgt :
 

- Het Koninklijk besluit van 30 november 1976 (B.S. 8 februari 1977) regelt het tarief voor akten van gerechtsdeurwaarders in burgerlijke en handelszaken en het tarief van sommige toelagen. Dit K.B. wordt jaarlijks geïndexeerd.

​

               --   tarief in burgerlijke zaken (overzicht vanaf  2022 tot heden)

               - -  gedetailleerd overzicht van het KB dd. 30.11.1976 met artikelsgewijze bespreking
               --   overzicht gebruikte afkortingen

​

​

- Het Koninklijk besluit van 23 augustus 2015 (B.S. 28.08.2015) bepaalt het tarief voor de prestaties van de gerechtsdeurwaarder in strafzaken op vordering van de gerechtelijke overheden en wordt eveneens jaarlijks geïndexeerd.

​

- Voor de niet-getarifeerde handelingen werd door de Nationale Kamer van Gerechtsdeurwaarders een bindend paraprofessioneel tarief opgesteld.

 

​